Felagssangur er, tá fólk koma saman og syngja. Sangurin kann vera høvuðsendamálið, men hann kann eisini vera ein partur av formligum og óformligum høvum. Nógvir teir somu sangirnir ganga aftur í sangheftunum, og hesir sangir eru ein óskrivaður partur av einum óalment, viðurkendum sangúrvali. Felagssangur finst nógva staðni í heiminum í størri ella minni mun, men serstakt í Føroyum er, at hann verður útintur í nógvum samanhangum. 

Føroyski dansurin hevur uppruna í ringdansi, ið var dansaður víða um í miðeuropa í miðøld, men hevur fingið síni serligu føroysku sereyðkenni. Føroyski dansurin er livandi og hevur í øldir verið fluttur frá ættarliði til ættarlið og er, saman við málinum, grundbulurin í føroyska mentanarliga samleikanum. Føroyski dansurin er samansettur av trimum grundsúlum: 1) forteljandi kvæðum, vísum og tættum, 2) sjálvum dansinum, 3) lagnum, ið verður kvøðið. Sermerki er, at skipari stýrir dansinum og eingi ljóðføri verða brúkt.

ENGLISH ➣